BRAK KOORDYNACJI

Wydaje się, że przyczyną braków koordynacji w rozważaniach M. S. Kagana jest to, że zapomniał on o zasadzie historycznego ujmowania analizy, działalności ludzkiej, mimo że tę właśnie za­sadę w swojej książce proklamował jako jedną z najważniejszych w systemowym, podejściu. Właśnie ahistoryczność,. abstrakcyj- ność cechuje rozważania M. S. Kagana.W ten sposób — pisze M. S. Kagan — określa jednostkę, a nie jej charakter, temperament, cechy fizyczne itp., lecz to, co i jak ona zna, co i jak ona ceni, co i jak ona tworzy, z kim i jak ona obcuje; jakie są jej potrzeby artystyczne i jak ona je zaspokaja”.