PIENIĘŻNA FORMA

Nie tylko zatem pieniężna forma, ale także dwu­stronny charakter (docnody — wydatki) operacji finansowych lezą u podstaw metod finansowych. Całość funkcjonowania finan­sów można ogólnie sprowadzić do jednej z tych stron: pobiera­nia dochodów i dokonywania wydatków. Niekiedy jest stosowane określenie „finanse publiczne”. Obejmuje ono finan­se wszelkich podmiotów publicznoprawnych, a więc przede wszystkim państwa związków samorządowych itd. Jest to zatem termin szerszy niż „finanse państwa”’ wyraźnie stwierdzić — a myśl ta nieraz będzie slię przewijała w naszych rozważaniach — że działalność finansowa (pobieranie dochodów i dokonywanie wydatków) nie jest celem samym w so­bie, lecz środkiem osiągania innych celów realizowanych przez państwo. Cele te mogą być różne (gospodarcze, społeczne, kultu­ralne, wychowawcze, obronne itd.), przy czym zmieniają się one wraz z etapami rozwoju społecznego i ustrojami politycznymi państw, są różne w różnych epokach historycznych, jedne zani­kają, inne rodzą się.