BEZWŁADNA SYTUACJA
Nie bez znaczenia jako bariera polityki finansowej jest wreszcie „bezwład zastanej sytuacji”. Chodzi tu o trudności w przełamaniu przyzwyczajeń i nawyków ludności, powodujących niekiedy, iż reforma teoretycznie uzasadniona i potrzebna staje się w praktyce trudna do przeprowadzenia lub zbyt kosztowna. Podmiotem realizującym politykę finansową jest państwo. Występuje tu jednak problem, czy poszczególne organy państwa, zwłaszcza organy terenowe i poszczególne instytucje (przede wszystkim przedsiębiorstwa państwowe lub banki), mogą prowadzić własną politykę finansową. Zagadnienie to musi być rozwiązywane w ramach konkretnej sytuacji zależnie od stopnia decentralizacji decyzji w zakresie gospodarki finansowej.