INNI TEORETYCY
Inni teoretycy uznają prymat planowania rzeczowego w stosunku do planowania finansowego, które musi być oparte na decyzjach dotyczących procesów rzeczowych. Inni jeszcze ekonomiści reprezentują pogląd o równości obu sfer planowania.Do niedawna najbardziej rozpowszechniony był pogląd drugi, zgodnie z którym plany rzeczowe mają nadrzędny charakter. Przesłankę tego poglądu stanowi bezsporne twierdzenie, że zadania rzeczowe (cele gospodarowania) są priorytetowe i nadrzędne wobec zadań finansowych, ponieważ istnieje prymat produkcji w stosunku do podziału dochodu narodowego. Błąd tego rozumowania polega na mechanicznym przenoszeniu hierarchii celów do dziedziny planowania. Z punktu widzenia celu gospodarowania prymat zadań rzeczowych w stosunku do procesów pieniężnych jest oczywisty, bowiem zaspokojenie potrzeb człowieka następuje przez wykorzystanie wartości użytkowych tkwiących w rzeczach.