SPOŁECZEŃSTWO MIESZCZAŃSKIE

Dopiero w XVIII wieku w społeczeństwie mieszczań­skim rozliczne formy więzi społecznej występują wobec poszcze­gólnej jednostki po prostu jako środek osiągnięcia jej własnych celów, jako zewnętrzna konieczność. Jednakże epoka, która rodzi ten punkt widzenia — punkt widzenia odosobnionego, pojedyn­czego człowieka — jest właśnie epoką najbardziej rozwiniętych (z punktu widzenia powszechnych) więzi społecznych. Człowiek jest […] nie tylko zwierzęciem, któremu właściwe jest obcowanie, lecz zwierzęciem, które dopiero w społeczeństwie może wyodręb­nić się”.